🚩🚩!! महाराणी पद्मिनी !!🚩🚩

भाग - २०.

एका प्रसन्न सायंकाळी महाराणी पद्मिनी विचारांत मग्न असतांना,राणाजी येऊन म्हणाले,एवढ्या प्रसन्न वातावरणा त एवढा कशाचा गहन विचार करताहात मुखावर ही उदासी कां? कांही घडले कां राणाजींच्या हळूवार शब्दांनी महाराणीं च्या डोळ्यात अश्रू तरळले.म्हणाल्या उगाचच मन उदास वाटते,कारण नाही सांगतां येणार,पण कांहीतरी भयंकर घडणार,सुखाचे क्षण लवकरच संपणार, काळोखाच्या अंधार्‍या पावलांची चाहूल जाणवत आहे.अनाम भवितव्याचे अनावर संकेत मला कां छळताहेत कळत नाही.राणांनी समजूत घालण्याचा प्रयत्न केला,पण त्यांची अस्वस्थता कमी नाही झाली.

महाराज! आज देवीच्या मंदिरात ती वृध्दा भेटली.वृध्दा?कोण?मी चितोड गडमधे पहिले पाऊल टाकले,त्यावेळी एका वृध्देने मला दर्शन दिले होते त्या वेळी मला साक्षात पद्मावतीदेभीचा भास झाला होता.हे लाल कंगण सौभाग्य राखण्यासाठी सदेव हातात ठेवायला दिले होते.तीच वृध्दा जणूं माझी वाट बघत असल्यासारखी मंदिराच्या पायर्‍यां वर उभी होती.मला पाहतांच म्हणाली, मुली,कठीण परिक्षेचा समय आला आहे. तुला खंबीरपणे सर्वस्वाने उभे राहायला हवे. काळसर्प सारे सुख गिळून टाकणार आहे.तुला धीराने इतिहास पेलायचाय, धैर्याने स्वतःला घडव!

मी वंदन करायला झुकल्यावर तिनं माझ्या मस्तकावर हात ठेवल्याबरोबर कांही अननुभुत संवेदना सार्‍या शरिरात जाग्या झाल्या.प्रकाशाचे अगनित वर्तुळं अंगाअंगात भिनत असल्याचे जाणवले. नेत्र आपोआपच मिटले गेले.डोळे उघडले तेव्हा वृध्दा अदृष्य झाली होती.सगळी कडे शोध घेतला,पण कुठे विरघळली कळलेच नाही.

महाराणी, साक्षात पद्मावतीदेवींनी तुम्हाला नवी शक्ती प्रदान केली.राणीचे मुख तर्जनीने अलगद उचलून राणा म्हणाले,आम्ही असल्यावर,कुठल्याही संकटाची अस्पष्टशी सावली देखील तुम्हाला स्पर्श करणार नाही.संकटाला आमचा मृतदेहच ओलांडून तुमच्यापर्यत यावे लागेल...भयाने थरथरता हात त्यांच्या तोंडावर ठेवून म्हणाल्या, अशा कातरवेळी मृत्युच्या गोष्टी नका हो करुं...

चिंता करुं नका.तुमच्या प्रेमाचे वलय सदैव आमच्याभोवती सुरक्षाकवच म्हणून जोवर आहे,ते भेदून आमचा घात करण्याची कुठल्याही शस्राची प्राज्ञा नाही

रानीमांऽऽ हाक मारत कंवलसेन कक्षात आल्याबरोबर पद्मिनी वात्सल्यात बुडुन गेल्या.मातापुत्राचे ते प्रेमाचे विलोभनीय दृष्य पाहत असतांनाच गोराकाका आंत येऊन म्हणाले,महाराज, अल्लाउद्दीन खिलजीचे दिल्लीहून निघालेले सैन्य भिलवाडाजवळ येऊन पोहचले. खिलजी चा अत्यंत कडवा सेनापती महमंद काफूर करोडोंच्या सैन्याचे नेतृत्व करीत आहे.रणथंम्बोरचा विजय याच्याचमुळे खिलजीला मिळाला.शत्रूगोटात शिरुन भेद काढण्यात त्याचा हातखंडा आहे. गुजरात चढाईच्यावेळी करणसिंग वाघेला च्या प्रधानाला यानेच फितवले होते.

राणाजींनी दीर्घ श्वास घेतला. गोराकाका!चितोडगडाच्या सुरक्षेचा कडोकोट बंदोबस्त करा.सार्‍या सैन्यांना ताबडतोब बालावून घ्या.गडावर अन्नधान्य, दारुगोळाचा साठा किती उपलब्ध आहे?किती दिवस पुरेल ही माहिती मला तातडीने द्या.गडाच्याखाली पायथ्याशी असलेल्या लोकांना सुरक्षित स्थळी हलवा.ज्यांना कुठेही जाणे शक्य नसेल त्यांची व्यवस्था गडावर करा. राणाजी भराभर सुचना देत होते.कुठल्या ही भुलथापांवर विश्वास न ठेवता, अतिशय जागृत राहायच्या सुचना सर्वाना द्या.महाराज! अल्लाउद्दीनसोबत राघव चेतन असल्याची पक्की खबर आहे.

अल्लाउद्दीनने त्याला भरपूर द्रव्य तर दिलेच,त्याचबरोबर त्याची उत्तम तैनात ठेवली आहे.राघव चेतन,खिलजी च्या गोटातील खास असून त्याचे खाणे पिणे,उठणे,बसणे सर्व त्याच्यासोबत आहे अशी बातमी मिळाली.

अरेरेऽ! एका हिंदु ब्राम्हणाची ही काय अधोगती?ब्राम्हण्याचा लोप करुन त्याने साराच धर्मच नासवला. काका, राघवची अल्लाउद्दीनशी एवढी जवळीक

आपल्याला अतिशय धोकादायक आहे.

चितोडगडपासून इतक्या जवळ पडलेला अल्लाउद्दीनचा तळ नक्कीच सरळ नाही. आपला अत्यंत विश्वासू,ज्याला राघव चेतन ओळखणार नाही,अशा व्यक्तीला खिलजीच्या गोटात धाडून आतली खबर मागवा.

काका, चितोडगडची सुरक्षा व्यवस्था काय आहे?महाराज, चितोडग च्या प्रजेला पूर्ण वर्षभर पुरेल एवढे धान्याची कोठारे भरलेले आहेत.शत्रूला वर्षभर झुलवत ठेवू शकु एवढे तेज शस्रे शस्रागारात आहे.महासेनापती गोरासिंग च्या हाताखाली एक हजार सेनापती, तेवढेच पराक्रमी उपसेनापती,त्यांच्या हाताखाली दहा हजार सेनानायक,प्रत्येक सेनानायकाच्या अधिन दहा हजार अधिपती आहेत.महाराज,हे सर्व सैन्य अत्यंत पराक्रमी,राजाशी व राज्याशी अतिशय निष्ठावंत असून त्यांच्या नेत्याच्या एका शब्दासरशी प्राण पणाला लावायला क्षणभरही कचरणार नाही. गोराकाका निघून गेल्यावर,भावी संकट च्या चाहूलीने अस्वस्थ राणाजींना,पद्मिनीं ना भेटलेल्या वृध्देची आठवण झाली आणि एका निराशेने त्यांचे मन ग्रासले...

क्रमशः