🚩🚩 *!! महाराणी पद्मिनी !!*🚩🚩

*भाग - ११.*

जलमहाल पूर्ण झाल्यावर राणाजी पद्मिनींना महाल दाखवायला घेऊन आले व म्हणाले पद्मिनी,तुमच्यासारख्या सागर कन्येला या कमळसरोवरात उभा असले ला हा पद्मिनीमहाल,आमच्या प्रितिच्या रुपात स्विकार करावा.आम्ही तुमच्या मातोश्रींना वचन दिले होते कि,तुमच्या कन्येला कांहीही कमी पडणार नाही, माहेरची आठवण येऊ देणार नाही.पसंत आहे ना?पद्मिनी पतीप्रेमाणे भारावून गेल्या.एका शुभदिनी राजमातेच्या अनुज्ञेने महाराज रतनसिंहासमवेत पद्मिनींनी जलमहालात प्रवेश केला.

होळी पोर्णिमेला चितोडगडावर होलिकोत्सव मोठ्या थाटाने साजरा केला जाई.सर्व प्रजाजन या उत्सवास मोठ्या संख्येने उपस्थिर राहत.राजमहाला समोर चे विशाल प्रांगण गर्दीने भरुन जाई.मध्य भागी मोठे रिंगण बनवून त्यात राळ, लाख,झाडांच्या वाळल्या साली,तूप या वस्तुंची होलिकेची प्रतिमा तयार केली जायची.मूर्तीभोवती भली मोठी लाकडां ची रास रचली जाई.सूर्य मावळल्यावर स्वतः राजमाता पेटत्या मशालीने होलिकेच्या प्रतिमेला स्पर्श केला की, क्षणार्धात होलिका पेट घेई.राक्षसीवृत्तीचा नाश करुन,सर्वत्र सात्विकतेचा संदेश देणारा हा होळीचा सण चितोडगडात मोठ्या उत्साहात व आनंदात साजरा होत असे.विशेष म्हणजे कुठलीही बंधने न पाळतां राजपरिवार लोकांमधे मिसळत असे.रात्री उशीरापर्यत नृत्य, गायन,कलाकार आपल्या विविध कलांचे प्रदर्शन करुन सर्वांना मंत्रमुग्ध करत.राज गायक पंडित राघव चेतन यांचे गायन या कार्यक्रमाचे मुख्य आकर्षण असे.

आजच्या या कार्यक्रमासाठी राणी नागमती विशेष जामानिमा व नटून थटून आल्या होत्या.आणि राणी पद्मिनी साध्या शुभ्र वस्रातही अतिशय लावण्यवती दिसत होत्या.राणाजींची नजर त्यांचेवरुन हटत नव्हती हे बघून व त्यांच्याकडे एकदाही न पाहिल्याने नागमतीचा संताप पराकोटीला गेला.आणि तोल जाऊन जोरात ओरडल्या बंद करा हा तमाशा! होलिकोत्सवाचा प्रणयोत्सव होत असेल तर असे सण साजरे न केलेलेच बरे!पुढ च्याच क्षणी बेरंग करुन सख्यांबरोबर निघून गेल्या.गोंधळ सुरु झाल्यामुळे, महामंत्री सुजानसिंहांनी हा सोहळा संपल्याचे जाहीर केले.चितोडगडावरील होलिकोत्सव आजपर्यंत कधीही असा अर्धवट,अधूरा राहिला नव्हता...

काल मागमतींनी उत्सवाचा बेरंग केल्यामुळे,आपले अस्वस्थ मन शांत करण्याकरितां राणी पद्मिनी मनजीत व कांही सख्यांसोबत राजउद्यानांत आल्या.थोड्या वेळाने राघव चेतने येत नमस्कार करत स्वपरिचय देत म्हणाला, मी राणांजीचा परम मित्र,व राजमाता पुत्राच्या ठायी मानत असल्यामुळे मला सर्वीकडे मुक्त संचार आहे.आणि पद्मिनीं ची स्तुती करु लागला,हे न आवडून पद्मिनीने त्याची कानउघाडणी केली. तिच्या नेत्रातील तिरस्काराची ठीणगी राघवचेतनचे ह्रदय जाळीत गेले.हा सौंदर्याचा की,महाराणीपदाचा अहंकार? या गर्विष्ठ राणीला धडा शिकवेन तरच नावाचा राघव चेतन...तिची उपेक्षा राघवला अधिकच बोचली.

आजचा दरबार विशेष कारणा साठी बोलावला होता.सुवर्णसिंहासनावर राणाजी विराजमान होते.त्याच्या समीप महाराणी पद्मिनी व राणी नागमती रिध्दी सिध्दी सारख्या शोभून दिसत होत्या. राणाजींनी बोलायला सुरुवात केली. अमरसिंहजींच्या स्वर्गवासानंतर महासेना पतीची जागा रिक्त झाली.त्या जागेवर त्यांच्याच तोडीचा बुध्दीमान व पराक्रमी वीराच्या शोधात होतो.तो आमचा शोध संपला आहे.सार्‍या नजरा राघव चेतन कडे वळल्या.राघव चेतनच्या चेहर्‍यावर अभिमान पसरला.अस्वस्थपणे तो राणां जीकडे बघू लागला.

चितोडच्या राजा इतकेच महत्वाचे असलेले महासेनापतीचे पद अशा श्रेष्ठ व्यक्तीमत्वाला,ज्याला कुठल्याही प्रकार ची महात्वाकांक्षा नाही,पदाचे,संपत्तीचे किंचितही आकर्षण नाही.विनय आणि नम्रता ज्याच्या अंगी भिनलेली आहे, चितोडचा नवा महासेनापती अत्यंत गुण संपन्न,शौर्य,पराक्रम,राजनिष्ठा आणि तत्पर निर्णायक शक्ती ज्याच्या ठायी आहे,ज्याच्या नेतृत्वाखाली युध्द लढलो व त्या सर्व युध्दात जीतच मिळाले,जे रणसंग्रामात अत्यंत कठोर व शत्रूला कर्दनकाळ,पण आपल्या मृदु,मधुर बोलण्याने सर्वांना अति प्रिय आहेत ते काका गोरासिंगजींना महासेनापती म्हणून आज मी जाहीर करतो.सारी सभा स्तब्ध झाली.गोराकाकांच्या महासेनापती होण्याने सर्वांनाच अतिशय आनंद झाला. नाराज आणि निराश झालेला राघव चेतन या आनंदोत्साहातून कधी आणि कसा बाहेर निघून गेला,कुणाला कळलेही नाही.

क्रमशः