🚩🚩!! *महाराणी पद्मिनी* 👸🏻 !!🚩🚩

 🙋🏼‍♂️ *आजपासून एक नवीन कादंबरी घेऊन आपल्या भेटीस येत आहे*

*नक्की वाचा*🙏🙏🙏🙏

🚩🚩!!   *महाराणी पद्मिनी* 👸🏻 !!🚩🚩

               *भाग - १*.

         सिंहलद्वीप हा सात देखण्या द्वीपां नी मिळून बनलेला अत्यंत संपन्न असा सागरी देश!रावणाने कुबेरकडून हिसकावून घेतलेली ती सोन्याची लंका! त्या समृध्द राज्याच्या खुणा आजही बघायला मिळतात.श्रीरामाच्या पदस्पर्शा चे पावित्र्य आजही तिथे जाणवते.प्रशस्त रस्ते,सुंदर सदने,मोठमोठे चौक,मनोरंज ना साठी नाट्यगृहे,खेळासाठी मैदाने, उत्तम अतिथीशाळा,धर्मशाळा,सराय, समृध्द बाजारपेठ,असंख्य देखणे मंदिरं, मधूर जलाच्या नद्या या सर्वांमुळे सिंहल द्वीपचे सौंदर्य अधिक खुलुन दिसत होते.

        सिंहलद्वीपमधे प्रजा अतिशय सुखी समाधानी होती.सुवर्ण,रत्न,हिरे,मोत्यांनी खजिना भरलेला आहे.आजुबाजुच्या सर्व देशांशी सिंहलदेशाचे संबंध उत्तम आहेत. गुरुकुलं विद्यार्थ्यांनी भरलेली असून विद्यादान करणारे गुरु विद्यार्थ्यांना देशप्रेम आणि उत्तम संस्कार करताहेत. महाराज गंधर्वसेन राज्याला स्वतःच्या कुटुंबाप्रमाणे सांभाळून प्रजेवर पुत्रवत प्रेम केल्यामुळे प्रजेला आपल्या राजा विषयी अत्यंत आदर,प्रेम आहे.लोकं या  राज्याची तुलना रामराज्याशी करतात.

        एक दिवस महामंत्री म्हणाले, महाराज, राजकुमारी पद्मिनीच्या विवाहा साठी अनेक प्रस्ताव येत आहेत.सार्‍या हिंदुस्थानातून अनेक महाश्रेष्ठ राजपुत्र विवाहोत्सुक आहेत.त्यासाठी मोठमोठे नजराणेही आले आहेत.महाराज, ज्यांचे कडून प्रस्ताव आलेत,त्या राज्यात आपले गुप्तहेर व नजरबाज योग्य माहिती काढण्याकरीतां रवाना केले आहे.

       अगदी योग्य केलेस.पण पद्मिनी सारख्या असामान्य राजकुमारीसाठी सुयोग्य वर निवडणे म्हणजे अथांग सागरांंत हरवलेला मोती शोधण्यासारखे आहे.विवाहोत्सुक राजपुत्राला प्रथम स्वतःला सिध्द करावे लागेल.असंख्य बदकांमधे राजहंस जसा वेगळेपणाने उठून दिसतो तसा....पण महाराज हे सारे कसं कळणार? महामंत्री राजेंद्रसिंगनी चिंतेने विचारले.

           महामंत्री राजकुमारीच्या स्वयंवरा ची तयारी करा.देशोदेशीच्या राजकुमारां ना आंमत्रणे पाठवा.विशाल मैदानांत स्वयंवर नगरी उभारा.विविध देशातील ज्ञानपंडितांना बोलवा.सर्वप्रकारच्या वाद स्पर्धा व शस्रस्पर्धांचे आयोजन करा. विविध द्वंदयुध्दासाठी हौदांची आणि स्पर्धासंकुलाची व्यवस्था करा.सिंहलद्वीप चे वैभव या निमित्याने सर्वांना कळूं द्या. महामंत्री,या सार्‍या निकषातून जो पार होईल तो निखळ बावणकशी सुवर्ण असेल.राजकन्या पद्मिनीसाठी ईश्वर निर्मित जणूं स्वयंप्रकाशी रत्नकोंदण असेल.महाराजांना प्रणाम करुन महामंत्री बाहेर पडले.

‌        राजकुमारीची दासी म्हणण्यापेक्षा जिवलग सखी मनजीत धावत येत म्हणाली, राजकुमारी,पद्मावतीदेवीच्या मंदिरात एक वयोवृध्द,तपोवृध्द,तेजस्वी महान तपस्वी आले आहेत.अगऽ या सीतामाईच्या अस्तित्वाने आणि श्रीरामा च्या पदस्पर्शाने पावन झालेल्या या लंका नगरीत कुणीही आल्यावर,प्रत्यक्ष प्रभू रामाची भेट झाल्याचे समाधान वाटत असल्यामुळे,आपल्या राजधानीत सतत  अनेक साधुसंत येतच असतात.परंतु, राजकुमारी!हे सिध्दपुरुष वेगळे आहेत. मितभाषी,कुणालाही सहज दर्शन देत नाही.अर्पन केलेल्या फळाफुलांना स्पर्श करीत नाही.त्यांचा अध्यात्मचा विशेष अभ्यास असून,त्यांना भूतभविष्याचे ज्ञान आहे.राजकुमारी,तुम्हाला नेहमी जे प्रश्न पडतात त्याची उत्तरे मिळूं शकतील.अनिच्छेनेच पण प्रिय सखी

मनजीतचे मन राखण्यासाठी त्या सिध्द पुरुषाची भेट घेण्यास तयार झाली.

        मनजीतला झालेला आनंद लपवता आला नाही.म्हणाली,मी खरच भाग्यवान आपल्यासारखी निर्मळ मनाची सखी लाभली.खरच अभिमान वाटतो.

       राजनगरीच्या उत्तर व्दाराजवळ जुन्या पध्दतीचं स्फटीक पाषाणापासून बांधलेलं ते देउळ महायुध्दानंतर बिभिषणाने मनःशांतीसाठी बांधून घेतले होते.गाभार्‍यात देवी पद्मिनीची नितळ काळ्या पाषाणाने चार हातांची स्वयंभू कमलासनावर बसलेली मूर्ती होती.राज कुमारीने मनोभावे,भक्तीभावाने नमस्कार करत,महाराज,राणीमां,प्रजाचे सुखा साठी प्रार्थना केली.तथास्तू! तुझ्या सर्व मनोकामना पूर्ण होतील.देवीच्या पायाशी एक वृध्द तेजस्वी तपस्वी डोळे मिटून बसलेले होते.त्यांच्या मिटल्या डोळ्यांनी तिच्या अस्तित्वाची जाणीव आश्चर्य कारक होती.तू मोठी सौभाग्यशाली आहेस.तूं कुणी साधी सुधी नसून,साक्षात पद्मावतीदेवीनेच तुझ्या रुपाने या भूतला वर जन्म घेतलास.चौदा चौकड्यांच्या राजाची राणी होशील.सारा हिंदुस्थान तुझ्या कर्तृतावाने भारावेल, पण....

              क्रमशः